Monday, January 23, 2006

داستان همیشگی بعد ایران رفتن

هر کاری می کنم توی کتم نمیره!!! حالا هر کسی هر چی می گه بگه... میدونم که 25 سالمه (البته تقریبا!) و تقریبا دو ساله که هیچ رابطه بیشتر از دو-سه هفته با کسی نداشتم... میدونم که وقتشه یه کم جدی تر به آینده(غیر کاری) فکر کنم و ببینم که واقعا چه کار می خوام بکنم... میدونم که شاهزاده و اسب سفید و هری پاتر و آقای دارسی فقط تو قصه ها هستن و جانی دپ هم عجالتا متاهله!!! ... اما واقعا نمیتونم فکر کنم که یکی پسرعمه شوهر خواهرش رو به من معرفی کنه و من بعدا تصمیم بگیرم که حالا آیا طرف برای زندگی خوبه یا نه!

بابا مگه من چند دفعه قراره عروسی کنم ؟ (امیدوارم که یه بار بیشتر نباشه واقعا) واقعا خجالت آوره که مامان بابات با عشق عروسی کرده باشن بعد خوت بری فقط "منطقی" بازی در آری... ترجیحا تا موقعی که خیلی درمونده نشم (همون deseperate خودمون) نمیخوام تسلیم بشم... هیجانش بیشتره!

4 comments:

PO said...

ey val! moghaavemat kon! ma'loom e keh baa mantegh e khaali nemisheh in mas'aleh ro hal kard.

Anonymous said...

eee, az koja fahmidi naghola? fek nemikardam befahmi. bebinam, man khaharam ye baradar daran, bahash aroosi mikoni? you're getting old ha. you should start thinking about future more seriously :P

The Spring Breeze said...

to ali:

:) dige too roo darvasi e khaharat ham ke shode...

Anonymous said...

hehe, vali are manam migam taslim nasho! oon lahzeii ke ehsas kardi kheili be 2khtara nazdik tari va marda kheili ba oon chizi ke doost dari fasele daran, hamoon noghtast ke bayad beri manteghi bazi dar biari :))) (bebinam alan ke intori nisti;)